فاز 12 توسعه میدان گازی پارس جنوبی در سال 2005 به پتروپارس واگذار شد. از آنجایی که نخستین طرح توسعه ‎ای بود که در منطقه ویژه انرژی اقتصادی پارس2 اجرا می شد، فراهم کردن زیرساخت‎های اولیه اهمیت بسیار زیادی در سرعت بخشیدن به پروژه داشت و قابل پیش‎بینی بود که اجرای آن به طور ذاتی چالش‎های خاصی را به دنبال داشته باشد.

از طرف دیگر، پتروپارس به عنوان یک شرکت ایرانی، مسئولیت کل مراحل تأمین اعتبار و اجرای پروژه را نیز برعهده داشت و با بکارگیری مشاوران بین‎المللی و همچنین دریافت خدمات و قطعات فنی و مهندسی پروژه، از شرکت‎هایی مانند ورلی پارسونز، لورگی، تکنیمونت ایتالیا، دائلیم کره جنوبی، شلمبرجر و غیره گام‎های محکمی را برای توسعه هرچه بهتر این پروژه برداشت، اما انصراف پیمانکاران غیرایرانی به دلیل وضعیت بین‎المللی و اعمال تحریم‎ها در آن زمان، فرصتی را برای پتروپارس به وجود آورد تا بتواند این خلا را با شناخت دقیق و عمیق پیمانکاران ایرانی و بهره‎گیری از توانایی آنها و استفاده از دانش داخلی پیمانکاران ایرانی پر کند، تا جایی که مشارکت شرکت‎های داخلی به بیش از 66 درصد رسید که خوشبختانه فراتر از هدف اولیه تعیین شده در توافق‎نامه منعقد شده بین پتروپارس و شرکت ملی نفت ایران (NIOC) بود.

نکته مهم در این روند این است که استراتژی و برنامه‎ریزی توسعه‎ای با وجود بروز مشکلاتی در طول اجرای پروژه برای شرکت، منجر به رونق و موفقیت پروژه شد و عامل اصلی موفقیت پتروپارس را می‎توان درک عمیق از ظرفیت‎های بازار و اصول مدیریت پروژه‎های بزرگ دانست.

این پروژه 12 میلیارد دلاری با هدف استخراج و انتقال روزانه سه میلیارد فوت مكعب گاز از 45 حلقه چاه در میدان گازی پارس جنوبی، توسط شركت پتروپارس اجرا شد. در این فرآیند گاز ترش دریافتی از تأسیسات فراساحلی که در 145 کیلومتری ساحل واقع شده است، پس از رسیدن به پالایشگاه خشکی و فرآیند تصفیه و پردازش به خط لوله اصلی تزریق شده و ظرفیت روزانه 120 هزار بشکه میعانات تولید شده در این پروژه از طریق Single Point Mooring (SPM) صادر می‎شود.

با ویژگی‎های منحصر به فردی نظیر نوع سرمایه‎گذاری، ساعت کار درگیر در پروژه و ارزش تولیدات، لقب بزرگترین پروژه صنعت کشور به فاز 12 پارس جنوبی اختصاص پیدا کرده است.

محیط زیست

در فاز 12 توسعه میدان گازی پارس جنوبی، احترام به محیط‎زیست به عنوان اصلی بنیادی و غیرقابل انکار در نظر گرفته شد، بنابراین، پس از شروع پروژه، با محوریت شعار "توسعه بدون تخریب" چهار واحد بازیابی گوگرد (SRU) با میزان بازیافت 99.6 درصد، تحت مجوز لورگی ساخته شد تا بتواند بیشتر گوگردهای مرتبط را بازیافت و آن را به حالت جامد تبدیل کند که نه تنها این ایده باعث کاهش آلودگی هوا و ایمن ماندن محیط‎زیست می‎شود، بلکه منجر به تولید 750 تن گوگرد گرانول، به عنوان محصول جانبی این پالایشگاه، نیز شده است.

ویژگی‎های منحصر به فرد پروژه

با انجام 150 میلیون نفر ساعت کار، فاز 12 توسعه میدان گازی پارس جنوبی در اسفند 1393 (آوریل 2014) به بهره‎برداری رسید و تولید ناخالص داخلی را به بیش از 2.2 درصد افزایش داد که موفقیت بزرگی محسوب می‎شود. به این ترتیب نقش بارز این پروژه در افزایش تولید گاز و میعانات کشور و صادرات آن را نمی‎توان نادیده گرفت. پتروپارس با انجام این پروژه‎ها، موفق به ثبت ركوردهای چشمگیری شد كه مظهر توانایی‎های این شرکت به شمار می‎رود، که مواردی از این رکوردها در ادامه آورده شده است:

• راه‎ اندازی شش واحد تصفیه گاز (GTU) در کمتر از 11 ماه
• حفاری عمیق‎ترین چاه پارس جنوبی با عمق 5،311 متر
• ثبت رکورد سریعترین عملیات حفاری در بخش 24 اینچ در میدان گازی پارس جنوبی
• ثبت رکورد 64.7 میلیون نفر ساعت کار ایمن بدون حادثه
• مدیریت 17 هزار نیروی کار در اوج مرحله اجرایی در بخش‎های خشکی، فراساحل و حفاری
• مدیریت بیش از 560 پیمانکار داخلی و خارجی و تامین کنندگان برای تهیه تجهیزات مورد نیاز پروژه
• ساخت بزرگترین مخازن میعانات گازی با ظرفیت کلی سه میلیون بشکه در جنوب غربی ایران